Hoe de liefde voor het ras ooit begon

Omdat we toch graag een 2de hond hadden gingen we dit maal opzoek naar wat we dachten een goede fokker. Na een kennismaking met de pup bij de fokker bleek deze na een test dezelfde bloedgroep te hebben als Bowie. 

Problemen bij hem bleven ook niet al te lang uit, Yourin had problemen aan de achterhand, een erge vorm van HD.
Twee honden en twee probleem kindjes. Over de jaren heen werd Bowie meerdere malen opgenomen in spoed. Yourin stond toen steeds klaar als bloeddonor voor Bowie.  Zijn hele leven lang hebben we met de schrik gezeten.
En Yourin ....die wagelde met zijn poep bijna op de grond contstant achter Bowie aan, de één kon niet zonder de ander.

Het was in 2005 toen Bowie als pup in ons leven kwam. Het was liefde op het eerste gezicht. Na 8 maand liep het grondig mis, een spontane bloeding in de keel. Het was niet te stoppen door de plaatselijke dierenarts, uw hond bloed dood was het verdict. Als twee gekken hebben wij Bowie in de wagen gestopt en zijn we naar de spoedkliniek gereden. 'Heeft uw hond rattenvergif gegeten?', was de eerste vraag. NEEN! 

Gelukkig drong dr. Ingrid Putcuyps bij haar collega's aan op een bloedtransfusie en te testen op de ziekte van Von Willebrand. Vom Willebrand is een erfelijke aandoening van de bloedstolling. Bowie had inderdaad deze erfelijke stollingsziekte, dat wilt zeggen dat als Bowie ooit een operatie nodig zou hebben dit zeer riskant zou worden. De schrik sloeg toe, wat nu?!

In 2015 werd Yourin plots onwel met zeer hoge koorst, hij kon niet meer op zijn poten staan. Yourin heeft een week in de kliniek gelegen. Hij was verlamd aan de achterhand. Er was nog een sprankeltje hoop dat hij misschien terug zou kunnen lopen maar het zou een lange en vermoeiende revalidatie zijn voor hond en baas. We hebben die kans met beide handen genomen. Yourin mocht terug mee naar huis met de nodige instructies. Om doorlig wonden te voorkomen moest hij regelmatig van positie veranderen liefst om de twee uur. Zelfstandig plassen kon hij  niet. Ze hadden ons aangeleerd hoe we een urinesonde moesten inbrengen om zijn blaas te legen. 24 op 24 hebben we aan zijn zijde geslapen. Veel liefde en geduld is de sleutel tot genezing werd ons gezegd.

Na een week zagen we dat zijn staart bewoog. Hij kreeg terug gevoel en beetje bij beetje kwam er meer gevoel terug. Dagelijks hebben we met hem getraind door hem in een draagdoek in de tuin te laten stappen. Eerst gingen zijn achter poten niet mee, maar na een tijd kwam er ook beweging in zijn achter poten. 
Hij was echter wel nog te zwak om zijn eigen gewicht van 45kg te dragen. Na veel intensief oefenen en door dagelijkse massages van de kinesist kon hij na weken terug zelfstandig stappen en plassen. 

Een jaar later september 2016 sloeg het noodlot weer toe,Bowie werd onwel. Na een helse rit naar spoed was hij reeds in een coma beland. Hij had een maagkanteling met fatale afloop. Een operatie was geen optie meer gezien zijn leeftijd en zijn stollingziekte. Geheel overwacht moesten wij na 11 jaar afscheid nemen van Bowie. Zonder hem naar huis toe met enkel zijn riem in je hand en een hart vol pijn. Het verdriet was groot en die lege plek was ondragelijk. Nog geen jaar later hebben we ook Yourin moeten afgeven. Zijn poten konden hem niet meer dragen, het was aan ons om hem niet onnodige pijnen te bezorgen. Er was geen beterschap meer in het vooruitzicht .

Nooit hebben we een seconde spijt gehad van onze twee zorgenkindjes. Alles wat rest zijn een tal van mooie herinneringen, verhalen, 2 urnen en prachtige foto's aan de muur van onze jongens. Ze worden nog steeds heel hard gemist.

Het heeft ons wel tot nadenken gezet! Geheel onverwacht maar wel met de nodige kennis willen wij mee werken aan de verbetering (qua gezondheid) van dit prachtige ras.  Laetitia en Guillaume van La Légende du Loup Noir, de fokkers van Malika en Kymani hebben  ons stap voor stap geïntroduceerd in deze wereld  en hun kennis gedeeld met ons.

Nog veel plezier met het bekijken van onze webiste!

 Nancy & Angelo